ความสำเร็จขึ้นอยู่กับต้นทุนชีวิต เรื่องจริงหรือข้ออ้าง?

ต้นทุนชีวิตคนเราไม่เท่ากัน คำนี้เป็นเรื่องจริงหรือเพียงข้ออ้าง เพื่อนสนิทของแวนคนหนึ่ง เพิ่งให้ลูกจ้างที่ทำงานไม่ถึงเดือนออกจากงานด้วยเหตุผลเรื่องพฤติกรรมหลายอย่าง ก่อนออกลูกจ้างคนนั้นก็คะยั้นคะยอจะขอเร่งรับเงินงวดสุดท้าย พอบอกให้รอถึงรอบที่จะจ่าย เธอก็ทิ้งท้ายว่า ขอให้เห็นใจว่าลำบาก และต้นทุนชีวิตของคนเราไม่เท่ากัน สิ่งนี้ทำให้เพื่อนแวนยิ่งรู้สึกพูดไม่ออก เพราะสิ่งที่คนอื่นเห็นกับประวัติต่อสู้อันยาวนานของเธอนั้น ไม่ได้มีอะไรที่บอกว่า ...เธอมีต้นทุนสูงกว่าคนอื่นซักนิดเดียว กว่าที่เพื่อนคนนี้ ...จะมีทรัพย์สินหลักร้อยล้านได้อย่างทุกวันนี้ แวนเห็นชีวิตเธอมาตลอดว่า ...ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ สิ่งที่คนอื่นเห็นเธอได้ดีในวันนี้ เธอต้องแลกต้องฝ่าฟันอะไรมาเยอะมาก ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อมาเรียนรู้การขายของ ตั้งแต่เป็นเด็กน้อยวัยกระเตาะ เธออ่านหนังสือเรียนจบทุกเล่มก่อนเปิดเทอม เธอเคยทำงานจนไมเกรนกำเริบต้องหามส่งโรงพยาบาลหลายรอบ แม่และพ่อจากเธอไปก่อนวัยอันควร ทิ้งให้เธอต้องต่อสู้ชีวิตเพียงลำพัง นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของเรื่องราว เท่าที่แวนเห็นและสัมผัสมา ยังไม่รวมเรื่องที่แวนยังไม่รู้อีกมาก การที่คุณเห็นใครซักคนมีชีวิตดีในวันนี้ คุณไม่สามารถไปตัดสินว่าเขามีต้นทุนชีวิตมากหรือว่าเป็นคนโชคดี หรือบุญมาก เพราะคุณไม่รู้เลยว่า ....กว่าคนจะประสบความสำเร็จในทุกวันนี้พวกเขาต้องผ่านอะไรมาบ้าง หลายคนเขาไม่ได้มีต้นทุนชีวิตสูงไปกว่าคุณหรอก จริงอยู่ที่คนเราออกสตาร์ทในจุดที่ไม่เท่ากัน พื้นฐานการเกิดแตกต่างกัน แต่หลังจากนั้น ... คุณสามารถ เพิ่มแต้มต่อเข้าไปในทุกๆ วันทีละนิดได้ ดังนั้น แม้คำว่า ...คนเรามีต้นทุนชีวิตไม่เท่ากันจะเป็นเรื่องจริง แต่อย่าเอามาใช้บ่อยจนกลายเป็นข้ออ้างในการไม่พยายามของคุณ